Petrovac, (MINA-BUSINESS) – Gastroturizam je trend današnjice, gastronomska baština jedan od elemenata brendiranja destinacije, a hrana i gastronomija inspiracija za kreativne industrije, ocijenjeno je na konferenciji koja je prošle sedmice održana u Petrovcu.
Profesor Edin Jašarović je na konferenciji pod nazivom Kulturne i kreativne industrije i baština, kazao da države ili organizacije unutar nje, koje preuzimaju obavezu promovisanja zemlje, ciljano doprinose promociji sopstvenih tradicija i kulture.
„Na taj način utvrđujući ko, kako i na koji način, kojim alatima i kanalima komunikacije doprinosi jačanju nacionalnog identiteta, ali i bruto nacionalnog dohotka“, rekao je Jašarović na konferenciji koja je ove godine bila posvećena gastronomiji kao naslijeđu i nematerijalnoj kulturnoj baštini, kao i mogućnostima njene valorizacije.
On je rekao da gastroturizam, kao fenomen, doprinosi eksperimentalnom, odnosno turizmu iskustva, a zatim gastroekonomiji i kreativnim industrijama.
„U turizmološkim istraživanjima gastroturizam postaje poprište interdisciplinarnih studija, kompetitivnosti i strateškog pozicioniranja, unutar turističke privrede“, rekao je Jašarović.
On je dodao da drugi globalni izvještaj o gastronomskom turizmu, odnosno podaci Svjetske turističke organizacije (WTO) govore o tome da se gastroturizam može smatrati jednim od ključnih faktora turističkog kretanja. Doprinos gastroturizma se ocjenjuje ocjenom osam od deset, treći je najvažniji faktor za dolaska, odmah iza prirednih ljepota i kulture, i učestvije sa 25 do 30 odsto u odluci o dolasku.
Mjerenje vrijednosti doprinosa gastroturizma utvrđuje se kroz ankete, direktne povratne informacije od tursta, socijalne mreže, broj turista, indikatore dnevne potrošnje, kao i investicije i inovacije u gastroturizmu, ali i događaje zasnovane ne gastroturizmu.
Jašarović je objasnio da se gastroturizam, kao značajan činilac nacionalnog identiteta, može analizirati sa dva aspekta, gastronacionalizma i gastrodiplomatije.
„Gastronacionalizam je kompetitivne prirode i proističe iz potrebe glorifikacije nacionalne kuhinje, koja je različita od drugih, dok gastrodiplomatija proističe iz gastronomskog nasljeđa, kao sastavnog dijela nacije i kao takva se može komunicirati u predstavljanju nacije, prilikom povezivanja sa svijetom“, naveo je Jašarović.
On je rekao da se gastronacionalizam može definisati kao odrednica političkog i kulturnog identiteta koji je utemljen na vrsti hrane i načinu njene pripreme, a koji nastaje i kao odgovor na globalizaciju prehrane. Takođe, nacionalna kuhinju predstavljaju pojedinci koji posjeduje tehnike i znanja potrebnih za proizvodnju i prezentaciju kulturno i politički podobne hrane.
„Hrana svakako može biti i političko pitanje koje označava i kako jedemo i na koji način, a govori i o porijeklu pojedinih političkih stranaka u svijetu“, dodao je Jašarović.
On je saopštio da su geografske oznake jedna od najvažnijih vrijednosti jačanja nacionalnog identiteta, kroz hranu i gastronomiju, koje ujedno doprinose i turizmu, trgovini, ekonomskom razvoju, kulturi, reputaciji i drugim kategorijama razvoja i ugleda.
U poljoprivrednoj politici EU je 1992. godine postignut sporazum da se tradicionalni prehrambeni proizvodi zaštite oznakam izvrsnosti (PDO), teritorijalnog porijekla (PGI) i oznakom zagarantovanog tradicionalnog specijaliteta (TSG). U kontekstu oznaka vode se mnogi sporovi, dok mnogi od njih nijesu rješevi, neki su nepošteni ili nedokazivi.
Hranom se, kako je saopšteno na konferenciji, ustanovljavaju nacionalne, vjerske i ideološke diferencijacije, za šta postoje primjeri Indijaca, Jevreja, Muslimana i vegana, kao grupacija koje i kroz hranu, pokazuju svoje pripadnosti i uvjerenja.
Jašarović kao primjer gastroekonomije navodi Oktobarfesta, koji Njemačku, pozicionira kao gastonomsku destinaciju.
Što se tiče Crne Gore, jedan od dobrih primjera koji može skrenuti pažnju na proizvode od posebnog interesa, razvojem vinogradarstva, vinarstva i vinske industrije, jeste naučni trud da se „kratošija“ izdvoji kao sorta od koje su potekli „primitivo“ i „zinfandel“.
Kada se govori o proizvodima poput njeguškog pršuta i lozove rakije i događajima kakvi su Festival vina i ukljeve u Virpazaru, Maslinijada u Baru ili Dani borovnica u Plavu, imamo dobre primjere za gastroturizam, gastrodiplomatiju i gastroekonomiju.
Jašarović smatra da bi zbog toga svi drugi događaji, poput Fešte od ruštula ili proizvoda kakvi su sok od nara, pojedini sirevi, proizvodi od smokava li meda, zasluživali da budu simboli prepoznavanja kulture, tradicije, turizma, ekonomije, ali i načini koji doprinose brendiranju nekog lokaliteta ili čak cijele države.
Međunarodnu multidisciplinarnu konferenciju pod nazivom Kulturne i kreativne industrije & Baština, Gastroheritage, prošle sedmice je u Petrovcu organizovalo Društvo za kulturni razvoj BAUO, uz podršku Opštine Budva, Privredne komore (PKCG) i kompanije Golden Group.
Partneri konferencije su bili Muzeji i galerije Budva, Osnovna škola „Mirko Srzentić“, Turistička organizacija Budva, TV Budva, Mediteran reklame, hotel Monte Casa Petrovac, Festival Kotor Art, Organizacija žena Budve, restoran Jadran, Vinarija Brajović, nevladine organizacije Naše vino i Sveti Stefan naš dom, fondacija Bankada’, MM Digital, Nikola Koko Mitrović, Mimo i Stevo Mitrović i Benefit Communications.
Pravo preuzimanja ovog sadrzaja imaju samo korisnici Agencije MINA.
Kompletna informacija dostupna je korisnicima na linku MINA SERVIS
Longer version of article is available on a link MINA ENGLISH SERVIS
