Selaković je u nedjelju osporio argumentaciju predsjednika Crne Gore, vezanu za Zakon o slobodi vjeroispovijesti i naveo da je sve što je Milo Ðukanović iznio pravno neosnovano i nevalidno.
Iz Kabinata Đukanovića su u reagovanju naveli da su tvrdnje Selakovića neutemeljene.
»Crna Gora je 2012. godine pred Evropskim sudom za ljudska prava, kao sudskim tijelom Savjeta Evrope, dobila spor protiv Srpske pravoslavne crkve (SPC) , koja je zahtijevala restituciju crkvene imovine u Crnoj Gori«, kazali su iz Kabineta.
Kako je saopšteno, Evropski sud u Strazburu je tu tužbu SPC odbacio kao neosnovanu i neprihvatljivu, utvrdivši da podnosioci tužbe nijesu imali postojeću imovinu niti legitimno očekivanje.
»Iz ove odluke Evropskog suda jasno proizilazi da je imovina koju je tada potraživala SPC, u vrijednosti od više stotina miliona UER, zapravo državna imovina«, naveli su u saopštenju.
Kako su kazali, okolnost da se ovoj tužbi SPC tada pridružila Srbija nije ni tada nimalo pomogla podnosiocima tužbe i oni su taj spor protiv Crne Gore izgubili.
»Srbija je iznijela poznate tvrdnje o viševjekovnom bivstvovanju SPC u Crnoj Gori i o tome da je SPC isključivi vlasnik pravoslavnih vjerskih objekata u našoj državi za koje je tvrdila da predstavljaju istorijske spomenike srpskog naroda”, piše u saopštenju.
Iz Kabineta predsjednika države su kazali da kao ni danas, tako ni tada, za to nijesu ponudili pravno valjane dokaze.
SPC i država Srbija su, kako podsjećaju, taj spor izgubili zato što je i po domaćem i po međunarodnom pravu nesporna pravna činjenica da je Crna Gora, a ne Srpska pravoslavna crkva, uvjek bila i ostala vlasnik vjerske imovine.
“Još u Knjaževini, kasnije Kraljevini Crnoj Gori, gdje je autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva po Ustavu imala status zvanične državne crkve”, navodi se u saopštenju.
Kako se navodi, vjerska imovina pripadala je državi, a Crnogorska pravoslavna crkva je tu imovinu samo koristila i nije njome mogla raspolagati bez izričitog dopuštenja državne vlasti.
“Ovo su pravne činjenice, a ideološke i političke tvrdnje kojima se osjećaj pripadnosti srpskoj naciji pokušava poistovjetiti sa pravoslavljem u Crnoj Gori nemaju nikakvu težinu, ni u domaćem, ni u međunarodnom pravu”, kaže se u saopštenju.
