Podgorica, (MINA) – Kodeks novinara se mora stalno nadopunjavati u skladu sa civilizacionim tehnološkim napretkom koji donosi nove vrste kršenja etičkih normi, pri čemu je nemoguće nametnuti jedinstveni kodeks za sve novinare, smatra predsjednica udruženja Hrvatski novinari i publicisti (HNiP), Katja Kušec.
“Kodeks se mora stalno nadopunjavati u skladu sa civilizacionim tehnološkim napretkom koji donosi i nove oblike novinarstva, kao i nove vrste kršenja etičkih normi”, kazala je Kušec agenciji MINA.
Ona je, odgovarajući na pitanje da li bi postojanje jednog kodeksa imalo veću snagu koja bi mogla nametnuti javnosti i struci šta je kršenje etike, rekla da je u današnje vrijeme postalo nemoguće nametnuti jedan jedinstveni kodeks za sve novinare.
“Dubinski rascjep zapadnih društava na globalističke i nacionalne svjetonazorno-političke snage proizveo je dvije nepomirljive etičke paradigme i naglaske koje je više nemoguće objediniti i implementirati demokratskim metodama”, ocijenila je Kušec.
Ona je, govoreći o regulisanosti pitanja kršenja Kodeksa časti hrvatskih novinara, navela da novinarska udruženja imaju svoje kodekse koji nikoga ne obavezuju osim članstva, te nemaju nikakve sprovodljive sankcije osim opomena, dok medijske kompanije imaju kodekse koji povlače i sankcije.
“Svako udruženje i kompanija sastavlja svoj sopstveni kodeks”, dodala je Kušec.
U Crnoj Gori ne postoji samoregulatorno tijelo koje bi kontrolisalo koliko mediji krše zakon. Na pitanje koliko nepostojanje jednog takvog tijela stvara klimu u kojoj dolazi do kršenja kodeksa, Kušec je odgovorila da u Hrvatskoj takvo tijelo postoji.
“Takvo tijelo postoji, ali takođe pati od neobjektivnosti u korist lijevih i liberalnih ideologija koje su nametnute kao jedini političko ideološki operativni sistem zapada”, rekla je Kušec.
Ona je, na pitanje na koji način se može regulisati kršenje kodeksa kada je riječ o portalima i komentarima korisnika, odgovorila da se etički kodeks novinarstva ne odnosi na komentatore na portalima, jer se ne radi o profesionalnim novinarima, nego običnim ljudima koji pri tome još i često skrivaju stvarni identitet.
“Kako se radi o velikoj količini informacija koje bi internet izdavači i vlasnici društvenih mreža trebalo neprestano da procesuiraju, rješenje je zapošljavanje određenog broja radnika koji bi prema univerzalnim pravilima sprječavali govor mržnje”, objasnila je Kušec.
Međutim, kako je rekla, nažalost, zbog već te svjetonazorne podijeljenosti društava, firme koje su osnovale takve urede, kao što su Fejsbuk, Tviter i slično, arbitriraju ideološki, odnosno nemaju jednak odnos prema različitim vrstama govora mržnje i totalitarnim ideologijama.
“Oni uglavnom cenzurišu nacionalno konzervativne sadržaje, dok globalističke, liberalne i marksističke totalitarne ili govormrziteljske sadržaje tolerišu”, dodala je Kušec.
Zbog toga, kako je zaključila, ne zalažu se za uvođenje ikakvog nadzora, jer se on u današnjim uslovima pokazuje kao jednostrana cenzura i otvoreno-društveni inženjering.
Tekst je napisan uz finansijsku podršku Evropske unije kroz realizaciju projekta “Dealing with ethics and fake news” pod oznakom IPA2018/397-252. Sadržaj je isključiva odgovornost Agencije MINA i ne mora nužno odražavati stavove EU. Tekst se može preuzimati uz obavezno navođenje izvora.
